Istnieje wiele różnych pasożytów, na które nasze zwierzęta są podatne w środowisku. Każdy przypadek pasożytów jelitowych powinien być leczony i diagnozowany przez lekarza weterynarii. Robaki i pasożyty u kotów i psów mogą stać się bardzo poważne i często śmiertelne, jeśli nie są leczone. Robaki i pasożyty żywią się tkanką przewodu pokarmowego. Pasożyty te w końcu będą się rozmnażać, jeśli pozostawi się je bez żadnej interwencji. Jeśli pasożyty będą się nadal rozwijać, będą nadal żerować, powodując powolne pogarszanie się stanu zdrowia psów i kotów.

Istnieje kilka oznak, na które należy zwrócić uwagę podczas diagnozowania obciążenia robakami. Dodaliśmy także opis niektórych najpopularniejszych robaków i pasożytów u kotów i psów.

Glisty

Glisty mogą zakażać zarówno psy, jak i koty. Są powszechnie spożywane przez glebę i odchody zanieczyszczone jajami i larwami. Glisty można również połknąć, gdy zwierzęta domowe zjadają inne zakażone zwierzęta, takie jak szczury, ptaki i owady. Jaja tych robaków można znaleźć, badając kał pod mikroskopem. Problem z nicieniami obłymi polega na tym, że w wieku dorosłym mogą przedostać się do płuc i spowodować dalsze problemy. Żyją w jelicie cienkim, gdzie rosną i rozmnażają się, aż w końcu spowodują niedrożność jelit. Niestety glisty mogą być przenoszone na ludzi.

Tęgoryjece

Tęgoryjce mogą również atakować zarówno kocięta, jak i szczenięta. Mogą zostać połknięte, ale mogą również zakażać zwierzęta domowe, wnikając przez skórę i łapy. Podobnie jak nicienie, tęgoryjce mogą zostać przeniesione na potomstwo podczas karmienia i ciąży. Tęgoryjce można wykryć poprzez badanie mikroskopowe kału. Pasożyty te przyczepiają się do błony śluzowej jelita i przeżywają, żywiąc się krwią żywiciela. Tęgoryjce mogą powodować ciężką anemię, a nieleczone mogą powodować zapaść i śmierć. Zwierzęta zakażone tym robakiem będą wykazywać objawy, takie jak utrata masy ciała, rzadkie i krwawe stolce. Mogą być również przenoszone na ludzi i powodują chorobę skóry zwaną migrującymi larwami skórnymi.

Włosogłówki

Whipworms to małe i cienkie robaki. Przebywają w jelicie grubym i jelicie ślepym psów (rzadko spotykane u kotów). Są przenoszone przez spożycie jaj. Jaja mogą znajdować się w skażonej glebie i kale. Robaki te nie są tak powszechne jak inne, ale mogą żyć w glebie do 7 lat. Zbadanie kału na obecność włosogłówki może być trudne, ponieważ wydalają się one w małych ilościach i mogą nie zostać wykryte podczas pierwszego badania mikroskopowego. Powodują także biegunkę, utratę wagi i krwawe stolce. Whipworms mogą również powodować krwawienie z odbytu, co może powodować dalsze śmiertelne problemy u zwierząt domowych.

Tasiemce

Tasiemce są znacznie większe i bardziej płaskie niż większość robaków. Dzięki temu łatwiej je zauważyć w kale. Zarażonymi mogą być zarówno psy, jak i koty. Tasiemce mogą zostać połknięte, gdy koty/psy zjadają mniejsze gryzonie lub króliki. Są przenoszone przez pchły, ponieważ przenoszą zakaźne larwy. Tasiemiec przyczepia się do błony śluzowej jelita cienkiego. Ogólnie rzecz biorąc, tasiemce nie powodują żadnych poważnych problemów dla Twojego zwierzaka, ale mogą powodować rozstrój żołądka. Wykrywa się je na ogół poprzez badanie kału i czasami można je zobaczyć w okolicy odbytu. Tasiemce nie mogą być przenoszone ze zwierząt domowych na ludzi.

Giardia

Giardia może być dość powszechna u naszych zwierząt domowych, zwłaszcza jeśli lubią jeść rzeczy, których nie powinny na świeżym powietrzu. Giardia nie jest całkiem bakterią, ale raczej podobną. Nazywa się go pierwotniakiem. Pierwotniaki to organizmy uważane za pasożyty, które mogą się rozmnażać i dlatego mogą powodować poważne infekcje w organizmie. Giardia żyje w jelicie cienkim kotów i psów. Giardia może również wpływać na ludzi w przypadku spożycia przez żywność i wodę. Objawy Giardii obejmują biegunkę, śluzopodobną substancję w stolcu, utratę wagi, letarg, odwodnienie i mogą stracić apetyt. Twój weterynarz zazwyczaj przepisze określony antybiotyk w celu leczenia problemu, ale giardia może być trwała i bardzo zaraźliwa. Zaleca się mycie zwierzęcia, szczególnie jeśli pies lub kot liże. Upewnij się, że kuwety, łóżka itp. są czyszczone środkiem dezynfekującym.

Objawy robaków i pasożytów u kotów i psów

Najczęstsze objawy obciążenia robakami:

• Utrata wagi
• Brzuchaty wygląd
• Ospały
• Wymioty
• Biegunka
• Kaszel
• Matowo wyglądający płaszcz
• Ciągnięcie zadu po ziemi

Zabiegi

Matki mogą również przekazywać robaki swoim szczeniętom, dlatego ważne jest, aby zostały one poddane leczeniu przed urodzeniem szczeniąt. Jeśli matka nie jest odrobaczona, szczenięta często rodzą się z robakami. Z tego powodu szczenięta należy odrobaczać wcześnie i regularnie, najczęściej w 2, 4, 6, 8 i 12 tygodniu życia. Gdy szczenię osiągnie wiek 12 tygodni, możesz kontynuować leczenie szczenięcia co trzy miesiące skutecznym środkiem odrobaczającym.

W zależności od zaleceń lekarzy weterynarii należy regularnie odrobaczać zwierzę zgodnie z zaleceniami. Zwłaszcza jeśli istnieje podejrzenie obciążenia robakami.

Jeśli u Twojego zwierzaka zdiagnozowano robaki lub istnieje podejrzenie, że mają robaki, ważne jest, aby dokładnie oczyścić wszystkie miejsca, z których korzysta zwierzę. Obejmuje to kuwetę, ściółkę i miski do karmienia. Powinieneś także umyć swojego szczeniaka lub kotka.

Ziołowa formuła NHV, Inulina PK, może być również stosowany w celu pozbycia się robaków i inwazji pasożytów wewnętrznych. Inulina PK działa jak naturalny środek odrobaczający, pomagający kontrolować pasożyty u psów i kotów. Może pomóc zatrzymać krwawienie, a także naprawić wewnętrzne uszkodzenia spowodowane przez robaki jelitowe i pasożyty.

Aby dowiedzieć się więcej na temat robaków i pasożytów u kotów i psów, skontaktuj się z naszymi ekspertami od zwierząt, klikając przycisk czatu poniżej.