Rozmowy z weterynarzem: Świerzb u kotów i psów

Rozmowy weterynarzy 4 min. przeczytaj

Przeszukaj nasz blog Rozmowy weterynarzy: Świerzb u kotów i psów

Mange u psów i kotów

Jeśli u Twojego kota lub psa występuje wypadanie włosów, swędzenie, strupy, nieprzyjemny zapach skóry i ogólnie odczuwasz nieprzyjemny dyskomfort, może to być świerzb. Pierwszą rzeczą, którą wykonujemy diagnostycznie w przypadku wystąpienia choroby skóry u psa lub kota, jest test zeskrobania skóry i obejrzenie zanieczyszczeń pod mikroskopem. Dzięki zeskrobaniu skóry, badaniu taśmowemu i posiewowi grzybicy możemy wykluczyć lub wykluczyć świerzb. Z naszego doświadczenia wynika, że większość zwierząt chorych na świerzb, zarówno sarkoptyczny, jak i nużycowy, cierpi na wtórne infekcje bakteryjne.

świerzb u psów i kotów — **Roztocze Sarcoptes scabiei pod mikroskopem**

Rodzaje roztoczy mange

Świerzb jest wysoce zaraźliwym roztoczem, który łatwo przenosi się między zwierzętami domowymi, a także na ludzi.

Istnieje kilka rodzajów świerzbu u psów i kotów. U psów głównymi świerzbowcami są świerzbowiec sarkoptyczny lub świerzb demodektyczny. Świerzb sarkoptyczny (zwany także świerzbem) żyje w skórze i powoduje swędzenie, zaczerwienienie i strupy na końcach uszu, łokciach, stawach skokowych oraz klatce piersiowej i brzuchu. Czasami trudno jest go wykryć poprzez zeskrobanie skóry, ale pasuje to do obrazu klinicznego, zaleca się leczenie zamiast znajdowania roztocza pod mikroskopem. Jest to wysoce zaraźliwy roztocz, który łatwo przenosi się między zwierzętami domowymi, a także na ludzi. Jeśli na skórze pojawiają się czerwone i swędzące krostki, należy skonsultować się z lekarzem. Na szczęście roztocza mogą przetrwać poza psem w środowisku jedynie przez krótki czas. Zaleca się dokładne sprzątanie otoczenia zwierząt i wyrzucanie ściółki. Istnieje kilka sposobów leczenia świerzbu skórnego, ale głównymi metodami leczenia są leki przeciwpasożytnicze oraz leczenie wszelkich wtórnych infekcji.

Demodeksję świerzbu u psów wywołuje świerzbowiec, najczęściej Demodex canis. W przeciwieństwie do świerzbu sarkoptycznego, świerzb demodektyczny nie jest uważany za chorobę zakaźną. Roztocza te żyją wewnątrz mieszków włosowych i tradycyjnie uważa się, że roztocza Demodex mogą przenosić się wyłącznie z matki na nowonarodzone szczenię. To powiedziawszy, Demodex jest normalnym mieszkańcem psiej skóry w bardzo małych populacjach; tylko u niektórych psów roztocza powodują problemy. Psy z obniżoną odpornością, zestresowane, niedożywione lub z innymi zaburzeniami metabolicznymi lub endokrynologicznymi są bardziej podatne na infekcje nużeńcem.

Formy infekcji świerzbu

Istnieją trzy formy, w których leczenie i nasilenie różnią się. Pierwszy jest zlokalizowany. Zlokalizowany nużeńc jest najmniej dotkliwy i leczony zazwyczaj wspomaganiem układu odpornościowego i lekami doustnymi. Leczenie zlokalizowanego nużeńca ma znacznie lepsze rokowanie niż leczenie uogólnione.

**Ciężki przypadek uogólnionego demodeksu**

Uogólniona nużyca ma charakter dziedziczny, występuje zwykle u osób dorosłych i jest znacznie trudniejsza w leczeniu. W takich przypadkach do pełnego wyzdrowienia konieczne jest znalezienie przyczyny leżącej u podstaw immunosupresji, takiej jak podstawowa choroba metaboliczna lub endokrynologiczna. Leczenie polega na wyeliminowaniu przyczyny podstawowej i wsparciu układu odpornościowego, a także leczeniu wtórnych infekcji. Istnieje kilka produktów na pchły, które zabijają roztocza, lekarz weterynarii wybierze najbardziej odpowiedni. Wreszcie, rzadziej spotykane jest demodektyczne zapalenie pododermatozy – świerzb ograniczony do łap. Temu i wszystkim infekcjom nużeńca często towarzyszą infekcje bakteryjne. Ta forma Demodexu jest bardzo trudna do wyleczenia i może wymagać miesięcy leczenia i terapii.

Z mojego doświadczenia wynika, że świerzb u kotów występuje rzadziej i ma podobne przyczyny jak u psów. Dwa główne świerzbowce to świerzbowce notoedryczne (świerzb kotów) i świerzbowce demodektyczne. Podobnie jak u psów, świerzb sarkoptyczny jest zaraźliwy, a świerzb demodektyczny nie. Obydwa roztocza diagnozuje się w taki sam sposób jak roztocza psie na podstawie zeskrobania skóry i mają podobne objawy oraz wtórne infekcje u kotów. Świerzb sarkoptyczny można najłatwiej i najskuteczniej leczyć za pomocą niektórych leków przeciw pchłom. Demodex jest jednak trudniejszy do pozbycia się i często wymaga leczniczych dipów, które nie są zabawne dla wszystkich zaangażowanych. W niektórych przypadkach leki przeciwpasożytnicze mogą pomóc w wyleczeniu.

Leczenie roztoczy lekami przeciwpasożytniczymi u psów i kotów obejmuje leczenie wtórnych infekcji skóry, zbilansowane, zdrowe odżywianie oraz wspomaganie układu odpornościowego suplementami. Do zwalczania roztoczy zalecamy Odporność NHV Nature, NHV PetOmega 3, Nhv wiele niezbędnych rzeczy, NHV Stimmune, I Nhv spray na wynos do stosowania miejscowego.

Jeśli podejrzewasz, że Twoje zwierzę może cierpieć na infekcję roztoczami, skontaktuj się ze swoim lekarzem weterynarii skontaktuj się z naszymi ekspertami ds. zwierząt aby omówić, które suplementy będą odpowiednie dla Twojego zwierzaka.

ulga w zapaleniu skóry

Oj, precz dla psów

125,95 zł

ogólną witalność

Petomega 3 dla psów

207,95 zł

wsparcie odporności i alergii

Stimmune dla psów

212,95 zł

Doktor Hillary Cook dvm

Dr Hillary Cook jest absolwentką Regionalnej Szkoły Medycyny Weterynaryjnej w Wirginii Maryland. Od ponad 20 lat zajmuje się weterynarią holistyczną i integracyjną. Posiada certyfikaty z akupunktury weterynaryjnej oraz posiada pełne kwalifikacje w zakresie zielarstwa zachodniego i chińskiego. Jest właścicielką Animal Wellness Center, zintegrowanej kliniki weterynaryjnej w Crozet w stanie Wirginia. Lubi spędzać czas z mężem, dwójką dzieci i całą menażerią zwierząt domowych, w tym psami, kotami i kurczakami. Gdy tylko czas pozwoli, znajdziesz ją w ogrodzie lub na korcie tenisowym!